Rozdział 11

 Sala Leona

Ludmiła

Viola stała i płakała ale Leon tego nie widział, pomyślałam niech zobaczy co zrobił.
-Jesteś z siebie zadowolony?
-O co Ci chodzi z czego mam być zadowolony?
-Z tego - odsunęłam się i Leon zobaczył płaczącą Violę. Od razu się wyprostował, i próbował udawać,że jej łzy jego nie ruszają ale ja go znałam zbyt dobrze...wiedziałam,że tam w środku,aż cały kipi ze złości,że uczynił coś takiego kobiecie którą kocha....
- Nie moja wina że płacze- widziałam jak z trudem to wypowiada- Wyjeżdżam i nikt mnie nie powstrzyma....
Wyszłam bo już miałam go dość, zabrałam ze sobą Violę po drodze nie może być teraz sama, wysłałam esy do wszystkich, aby się pojawili pod jej domem .

Leon

Ty egoisto, skończony dupek z Ciebie jak możesz tak mówić do Violi jak możesz taką ją ranić. Jesteś palantem, że pozwalasz kobiecie płakać przez Ciebie, kobiecie, którą kochasz ponad wszystko .....
Do sali weszła moja mama, która jak na złość była świadkiem tego co tu przed chwilą zaszło...
- Leonie możesz mi to wszytko wyjaśnić?- zapytała mama
- Mamo nie ma co tu wyjaśniać, prócz tego,że ta dziewczyna która stała obok Ciebie płakała przeze mnie.
-Leonie, dlaczego pozwalasz płakać kobiecie z Twojej winy?
-Bo jej nie kocham mamo a ona tego nie potrafi zrozumieć ...- Verdas Ty się słyszysz co Ty wygadujesz ?!!
- Przykro mi, szkoda mi jej jest  bardzo ładną, miłą dziewczyną ....
-Mamo wiem to....-właśnie wiesz to idioto ale jej tego nie powiesz bo wolisz, żeby Cie nienawidziła niż kochała.


Dom Violetty

Violetta

Jak ja mogłam się tak dać nabrać na te jego słodkie słówka....a teraz kiedy jestem pewna,że Leon jest dla mnie jak  powietrze on wbija mi nóż prosto w serce. Dobrze że są ze mną moi przyjaciele, nie czuję się taka beznadziejna.
-Nie przejmuj się tym dupkiem, nie zasługuje na Ciebie- próbowała pocieszyć mnie Nata
-Wiem,że jest on moim przyjacielem, ale postąpił jak ostatni pajac odrzucając Ciebie-dodał Andres
-Jak on mógł powiedzieć,że jestem przy nim z litości, ja go Kocham, jak nikogo dotąd. Czuję jak bez niego duszę się...- i znów wybuchałam płaczem....

Sala Leona 

Leon

-Dzień dobry Panie Verdas, jak się dziś czujemy
-Dzień dobry, jak ostatni debil.
-Bardzo jest Pan dla siebie surowy, a ja mam dla Pana bardzo dobre wieści. Nie będzie Pan kaleką zrobiliśmy badania i mamy pewność że nie będzie Pan jeździł na wózku, ale musi Pan ćwiczyć aby osiągnąć dawną sprawność
-To super wiadomość, tylko czemu tak późno, właśnie przez moją głupotę straciłem miłość swojego życia.
-Jeszcze Pan ją odzyska..
-Chciałbym w to wierzyć ......
***********************************************************************************

Krótki trochę choć obiecałam dłuższy, ale właśnie u mnie się rozpętała burza i muszę schodzić z kompa.
Jak rozdział mam nadzieję,że jakoś się podoba.
Dziękuję za komentarze, przynajmniej mam dla kogo pisać.
Pozdrawiam i życzę miłej lektury
Kolejne rozdziały jutro