Rozdział 32

Buenos Aires

Camila

Ciekawe co ten Leoś wymyślił. Ta Violetta to ma szczęście w nie szczęściu, zdradził ją, a potem jak prawdziwy romantyk zabiera ją w góry i walczy o nią ..Ahhhh prawdziwy fajter i Romeo w jednym.

Tymczasem

 <piosenka>

Violetta

Śniadanie zjedliśmy w ciszy w ciszy, która nas obydwoje krępowała jakbyśmy się nie znali jakby nigdy nas nic nie łączyło...
Poszłam do swojego pokoju jeśli tak można go nazwać .
Usiadłam przy oknie i patrzyłam na spływające krople deszczu po szybie...wraz z kroplami deszczu spływały moje łzy...Ostatnio za dużo płaczę...płaczę przez niego...Dlaczego on mi to zrobił-rozpaczałam w głowie a moje serce krwawiło...z powodu niego...z powodu braku niego. Braku jego obecności przy mnie w każdym momencie, braku  jego oczu, uśmiechu, jego ramion, jego ust...jego czułego dotyku. Mam mu dać szansę, a jeśli tak ma być...może nie jest nam pisane być razem? Do wieczora daleko muszę to wszytko przemyśleć....

Leon:

Cisza ta nie zręczna cisza...Kocham ją...Kocham Violę...a jeśli to tylko było pod wpływem emocji poczuciu się bezpieczniej. Dziś piątek zostały mi dwa dni ...Muszę się postarać bo inaczej ją stracę nie odwracalnie.
Spojrzałem przez okno...padało. Podszedłem do niego i oparłem się zgiętą ręką tak że moje czoło było położone na nadgarstku.
Moje myśli biły się w głowie co robić, jak ją odzyskać?
Podszedłem do fortepianu i zacząłem grać " Podemos" ale nie śpiewałem, mój głos...nie potrafiłem wydobyć z siebie głosu, najdrobniejszego dźwięku. Po moich policzkach spływały łzy,wprost na klawisze. Verdas Ty idioto tym graniem jej nie odzyskasz ....

Violetta

Usłyszałam dobrze znaną mi melodię. Zeszłam na dół. Leon ,fortepian jak dobrze znany mi obrazek jak bardzo kochany przeze mnie widok. Już chciałam wykonać nasz utwór,gdy nagle zrozumiałam,że to przez niego płaczę, przez niego nie śpię, przez niego cierpię. Leon nagle zamkną klapę od klawiszy i spojrzał w moim kierunku w jego oczach nie było światełka, radości jego oczy były ...przepełnione smutkiem a na twarzy na policzkach było widać gdzie dokładnie płyną jego łzy.
-Leon ...
-Violu nie musisz nic mówić ani nic robić. Postąpisz jak będziesz chciała nie pod wpływem emocji. Tylko wiedz jedno Kocham Cię i tylko Cię.  Jesteś byłaś i będziesz kobietą mojego życia. Do zobaczenia wieczorem.
Nawet nie pozwolił mi nic powiedzieć tylko wyszedł a ja wróciłam do pokoju w jeszcze gorszym stanie. W mojej głowie cały czas słyszałam głos Leona :,,Postąpisz jak będziesz chciała"
Tylko jak ja mam postąpić?

Buenos Aires

Ludmiła

-Roberto czy ja się mylę, czy Leon tak jakby porwał Violettę w dodatku zawiózł ją do waszego rodzinnego domku w górach.
-A czemu mnie pytasz mi się mój kuzyn nie spowiada.
-No właśnie Twój kuzyn komu ma się zwierzyć jak nie Tobie hmmm...
-A nawet coś wiem to nie wiem czy powinienem coś zdradzać a poza tym wysłał nam wszystkim esa ,że mamy sie nie martwić.
-No dobrze ale jestem ciekawa co wymyślił. Niby jestem na niego zła za ostatni jego wyskok.
-Powiem Ci że będzie romantycznie i wzruszająco i mam nadzieję,że to da jakiś efekt bo już mam dość słuchania jego użalania się na sobą.
-A ja patrzenia na spuchnięte oczy Violki. Ale Ty mi takiego czegoś nie zrobisz, nie jesteś taki jak Leon.
-Ludmi nawet tak myśl, nie śmiałbym tak Cię skrzywdzić. Kocham Cię i zawsze będę.
-Ja Ciebie też kocham-pocałowaliśmy się, Kocham go. Jest inny niż jego kuzyn on jest z tych lepszych Verdasów.


Domek w górach 

Godzina 20:00

Leon

Teraz albo nigdy. Musi się udać.
Violetta zeszła w mojej białej koszuli, lubię ją oglądać w moich koszulach wygląda w nich zjawiskowo.

Violetta:

Całe schody były posypane płatkami róż. A przy brzegach schodów poukładane podgrzewacze. W salonie było również pełno płatków róż i świec. Na ścianie było ułożone serce z naszych zdjęć a na nie wyświetlone  nasze wspólne zdjęcie.

Pamiętam,kiedy to było. Pamiętam wszytko.
Co robić?


***
PRZEPRASZAM!!Za to,że rozdział tak późno,ale mam zapieprz jakich mało dosłownie. Praca szkoła jzdy kursy oaza masakra totalna. Rozdział jest nie wiem jak wyszedł oceńcie sami bo ja już sama nie wiem.
Pozdrawiam ;*
Miłej lektury<3