Rozdział 31

Na początek trochę prywaty.
Przepraszam,że nie dodałam rozdziału wczoraj wiem,że tłumaczenia nic nie dają ale miałam powody przepraszam. W tym tygodniu może będą dwa góra trzy rozdziały nie obiecuję zobaczę jak się wyrobię.
Co do rozdziału ...dziękuję za wszelkie pomysły każdy jest inny a zarazem wyjątkowy. Postanowiłam,że wszystkie te pomysły połączę tzn.z każdego z ich wezmę jakiś epizod, wątek coś na pewno. 
Dziękuję :

• livicia608
• Anonimowy 1
• Anonimowy 2
• Anonimowy 3
• Majalissa

szczególnie im bo to wasze pomysły połączę. Nikogo nie pominęłam bo właśnie od tych osób dostałam pomysły. 
Dziękuję również wszystkim komentującym, bez was nie byłoby tego bloga to wy go tworzycie czytając go i napełniając mnie powerem abym napisała kolejne rozdziały. Dobra dosyć tego rozczulania się czas napisać rozdział,który mam nadzieję ,że się spodoba. Miłej lektury;*


Domek w górach

Leon 

Spałem sobie wygodnie w łóżku. Nagle się przebudziłem,chciałem spojrzeć na wyświetlacz telefonu która jest godzina, ale spostrzegłem sie,że śpię z Violką w jednym łóżku jak to możliwe...przecież jakim cudem. Ona jest wtulona we mnie, w sumie mi to pasuję bo budzę się przy kobiecie swojego życia. Ale no ...co oan zrobi jak się obudzi?
O już zaczyna się budzić to się zacznie piekło na ziemi....

Violetta

Jak dobrze mi się spało...i ciepło i bezpiecznie. Jak mi wygonie. Uśmiechęłam się do siebie. Po chwili zorientowałam się,że nie jest tak kolorowo. Rozejrzałam się w koło . Leżałam wtulona w gołą klatę Leona. Wprost niebiańsko....ale nie nie ty, razem ...Może gdyby ...nie ogarnij się Violka on Cię skrzywdził. W prawdzie stara się...ale nie musisz byc stanowcza. Wstałam po cichu tak aby się nie obudził swoją drogą jest taki słodki. Nie musisz być twarda. Już byłam przy drzwiach gdy Leon się obudził...
-Wychodzisz po angielsku?
-Leon...ja...nie ...-Ogarnij się dziewczyno ja wiem żebyś tam najchętniej została ale on Cię zdradził!
-Ładnie to tak wychodzić?
-Leon skończ jakim cudem Ty znalazłeś się w tym łóżku?
-Yyy normalnie..Violu proszę daj nam szansę...
-Leon !! Zapomnijmy o wczorajszych ekcesach...to byłą chwila słabości a to,że spaliśmy w jednym łożku to jest kwestia przypadku..
-Ale Violetta...-wstał do mnie złapał mnie za ramiona i próbował mnie przekonać.-Proszę, daj nam szansę...dziś wieczorem proszę.
-Co dziś wieczorem nie wiem dopiero rano Leon to nie sensu...
Wyszłam a do moich oczu napływały miliony słonych łez. Osunęłam się o ścianę usiadłam na podłodze, naciągnęłam koszulę na kolana. Nadal pachniała jego perfumami....Może powinnam dac mu szansę...nie wiem mam mętlik w głowie....Siedziałam pod ścianą i nie wiedziałam co ze sobą zrobić co mam zrobić z Leonem...

Leon

Wyszła. A ja osunąłem się o ścianę, usiadłem na podłodze. Schowałem twarz w ręce...Zrozumiałem,że ją straciłem,że jeśli ją odzyskam to będzie to cud....Po moich policzkach zaczęły spływać łzy...wyprostowałem się opierając głowę o ścianę....

Violetta

Wyprostowałam się opierając głowę o ścianę...Muszę się wziąć w garść...


Oboje siedzieli w tym samym miejscu pod ścianą. (notka od autorki)

Leon

Verdas nie poddawaj się...walcz o nią. Wstałem i ogarnąłem się zszedłem na dół. Przygotowałem śniadanie, na dworze nadal padało.
Violka po 20 minutach zeszła na dół, tym razem w mojej koszuli w kratę.

Violetta:

Śniadanie zjedliśmy w ciszy ....jednak to była cisza przed burzą...

***
To tyle rozdział taki se, przynajmniej moim zdaniem. Próbuję łączyć wszystkie pomysły nie wiem jak mi to wychodzi sami oceńcie.
Jutro nareszcie nowe odcinki Violetty. Pamiętajcie godz 16.00 DCH<3