Rozdział 38

 Domek w górach 

Violetta

Jest już niedziela jak ten czas szybko leci. Nie dawno był czwartek...moje niby porwanie. Burza...alkohol...zdjęcia...Emma no i Leon Verdas. Nie myślałam,że ten weekend będzie aż taki hmmm...jak to powiedzieć owocny...nie nie może zaskakujący tak to zdecydowanie pasuje. Czas wracać choć szczerze zostałabym tutaj. Jestem z Leonem i nic więcej mi nie potrzeba nawet zasięgu w telefonie albo WiFi. Wystarczy mi on i to,że mnie kocha a ja kocham jego.
Leon starał się przez ostanie dni. Teraz moja kolej, śpioch jeszcze śpi więc przygotuje śniadanie. Ta tylko znajdź tu cokolwiek. Podeszłam do lodówki i o dziwo coś tam było. To zrobimy tak tosty z serem i szynką, sałatkę owocową hmmm i może jeszcze twarożek ze szczypiorkiem. Jeszcze zaparzę kawę i wycisnę sok z pomarańczy. Zajęło mi to ok 45 minut. Musiałam pamiętać,żeby nie dodawać truskawek bo wtedy może być ciężko. Zatem sałatka była z winogron, brzoskwiń, bananów i jabłek. Bo tylko takie owoce znalazłam w lodówce i to jeszcze śladowe ilości. Podałam do stołu wiem,że powinnam mu to zanieść do łóżka,ale po pierwsze bd w pidżamie a po drugie jeszcze jakiś piorun walnie albo coś nie no żartuję na pewno by to wyglądało lepiej ale troszkę tego za dużo a w tej dość sporej kuchni nie znalazłam wystarczająco dużej tacy. O słyszę,że chyba mój książę wstał i zapomniał koszulki, trudno jakoś to przeżyję bo ja sama od kilku dni nie mam kompletnego stroju,tylko koszule Leona, których może mu z pewnością zabraknąć, więc się mu nie dziwię,że oszczędza.
-Dzień dobry -powiedział do mnie zaspanym głosem i udał sie do kuchni nawet nie zwracając uwagi na mój wysiłek i nawet buziaka na przywitanie nie bawię się tak.
-Dzień dobry Leonie-powiedziałam naburmuszonym głosem. A ten nic wczoraj się pogodziliśmy a ten zero uczucia. A od razu jak wstał skierował się do lodówki i pił mleko prostu z kartonu. O nie tak to ja się nie bawię wstaję godzinę wcześniej przygotowuję mu śniadanie no na pewno nie takie jak Olga ale starałam się a on woli mleko. No szlak mnie trafi.
-Życzę smacznego!!-nie wytrzymałam i wbiegałam głośno po schodach i trzasnęłam z całej siły drzwiami .

Leon

Co się stało?? Chwila lodówka jakoś opustoszała i chwila ...skierowałem się do jadalni a tam nakryty stół do śniadania i samo śniadanie na nim ups...dobra to jedno moje przewinienie,że nie dostrzegłem tego jak się napracowała. I nie przywitałem się z nią cholera czemu ja rano taki nie przytomny jestem. Ma sie o co wkurzać.
-Violu kochanie przepraszam -krzyczałem biegnąc po schodach.-Violu Kocham Cię i przepraszam,że nie zauważyłem Twojego wysiłku od razu . Jestem draniem, który kocha Cię nad życie i nie zasługuje na to abyś Ty go kochała.-Ta nawet doba nie minęła od pogodzenia a ja już namieszałem, normalnie genialny jestem. Po chwili otwarły sie drzwi a z nich wyszła Viola w mojej pastelowej różowej koszuli z białym kołnierzykiem i włosami spiętymi w kok.
-Violu przepraszam za to przed chwilą- ja tylko przepraszać umię co ze mnie za facet.-Wybaczysz mi proszę- spojrzałem na nią miną zbitego psa.
-Leon napracowałam się a Ty schodzisz na dół ziewając nawet buziaka na przywitanie tylko oschłe dzień dobry i kierunek lodówka a ja się namęczyłam,żeby Ci smakowało.  I myślisz,że paradowanie bez koszulki sorry w pidżamie naprawi Twój błąd..

Violetta

Są jakieś plusy,że mój książę zapomniał koszulki. Jego klatka piersiowa mnnn...bądź twarda.

Leon

-Przepraszam, już się to więcej  nie powtórzy obiecuję. Już nigdy nie będziesz miała najmniejszego powodu się na mnie złościć.
-Wybaczam Ci, masz szczęście,że jestem głodna i też chcę zjeść. Ale będziesz musiał mi to zrekompensować...
-Co tylko chcesz królowo.-wziąłem ją niespodziewanie na ręce, zniosłem ją na dół i zjedliśmy śniadanie, które było wyśmienite. -Ja zmywam
-No ja myślę. Ja zrobię jakiś prowiant na drogę, przebiorę się i możemy jechać.
-Już? Musimy zostańmy tutaj .
-Leon wrócimy chyba tutaj...nie marudź tylko zmywaj-do głowy przyszedł mi szatański pomysł.-A masz -i ochlapałem Violkę wodą tak, że była lekko mokra z przodu co i tak to moja koszula.
-Osz Ty! Pożałujesz tego.-ta jasne tylko ja nie mam koszulki .
-Ta kochanie już się boję.-ochlapałem ją mocniej tak,że przód mojej koszuli był cały mokry.
-No nie !-Byłem zbyt pewien siebie bo Violka wzięła zimną wodę i polała mnie kiedy byłem odwrócony.
-Viola ta woda jest zimna!! Za co ?
-Ja jestem całą mokra a Tobie jest zimno jakaś sprawiedliwość musi być.
O nie tak tego nie odpuszczę. Spojrzałem na nią mściwym wzrokiem i ruszyłem w jej stronę. biegałem za nią po całym domu. Skierowała się na górę co nie było na jej korzyść. Zapędziłem ją do łazienki i już mi nie ucieknie. Złapałem ją tali i wziąłem na ręce, resztkami sił zatkałem wannę, odkręciłem kran a ile się musiałem przy tym namęczyć. I wrzuciłem Violę do wody teraz była cała dosłownie mokra.Ale coś nie poszło po mojej myśli bo Viola pociągnęła mnie za sobą jednym prostym ruchem  pocałowała mnie i razem wylądowaliśmy w tej wannie.

Po godzinie byliśmy już susi i gotowi do drogi. Gdy wyjechaliśmy z gór wrócił zasięg i przychodziły SMS jedne miłe ale jeden zmartwił Violkę.

Violetta

Dostałam dziwnego SMS :
"I tak Cię dostanę i Twój rycerzyk Cię nie obroni""


***
To Tyle wiem,że długo mnie nie było ale byłam pieszo w Częstochowie. Nominacje dodam w najbliższym czasie. Pozdrawiam i przepraszam,ze tak długo nie było rozdziału. Ten też nie jest najlepszy i wgl  coś mam z weną.
Buziaki;*